بلاک بلوک (Block) به مجموعه‌ای از دستورات که به هم مرتبط هستند و به صورت گروه اجرا می‌شوند، گفته می‌شود. بلوک‌ها در پایتون نقش مهمی در سازماندهی و ساختار دهی به کد دارند. ویژگی‌های بلوک‌ها در پایتون: 1. تفکیک کد: – بلوک‌ها به ما امکان می‌دهند تا کد را به قطعات مستقل و قابل شناسایی تقسیم کنیم. – این سبب افزایش خوانایی و قابلیت نگهداری کد می‌شود. 2. دامنه متغیرها: – متغیرهایی که درون یک بلوک تعریف می‌شوند، دامنه اعتبار آن‌ها تنها در همان بلوک است. – این امر به ما امکان می‌دهد تا از نام‌های تکراری در بلوک‌های مختلف استفاده کنیم. 3. ساختارهای کنترلی: – بلوک‌ها در پایتون برای ایجاد ساختارهای کنترلی مانند شرط‌ها، حلقه‌ها و غیره استفاده می‌شوند. – به عنوان مثال، بدنه یک حلقه `for` یا `while` یک بلوک محسوب می‌شود. 4. تابع‌ها و کلاس‌ها: – تعریف تابع‌ها و کلاس‌ها در پایتون نیز به صورت بلوک انجام می‌شود.   نحوه تشخیص بلوک‌ها در پایتون: – در پایتون، بلوک‌ها با استفاده از تورفتگی مشخص می‌شوند. – هر بلوک باید با یک دستور که با دو نقطه (`:`) پایان می‌یابد آغاز شود. – دستورات درون یک بلوک باید با تورفتگی مشخص شوند (معمولاً 4 فاصله). [php] if x > 0: print(“x is positive”) x = x – 1 print(“New value of x:”, x) else: print(“x is non-positive”) x = x + 1 print(“New value of x:”, x) [/php] elif (که مخفف “Else If” است) یک کلمه کلیدی است که به ما امکان می‌دهد شرط‌های چندگانه را در یک ساختار شرطی ارزیابی کنیم. elif به طور معمول در ترکیب با دستور `if` استفاده می‌شود تا در صورت برقرار نشدن شرط اول، شرط‌های بعدی را بررسی کند. ساختار کلی استفاده از `elif`: if شرط1: # انجام این بلوک اگر شرط1 برقرار باشد elif شرط2: # انجام این بلوک اگر شرط1 برقرار نباشد و شرط2 برقرار باشد elif شرط3: # انجام این بلوک اگر شرط1 و شرط2 برقرار نباشد و شرط3 برقرار باشد else: # انجام این بلوک اگر هیچ یک از شرایط قبلی برقرار نباشد   در این ساختار، پایتون ابتدا شرط1 را ارزیابی می‌کند. اگر شرط1 برقرار باشد، بلوک مربوط به آن اجرا می‌شود و سپس کل ساختار شرطی پایان می‌یابد. اگر شرط1 برقرار نباشد، پایتون به بررسی شرط2 می‌پردازد. اگر شرط2 برقرار باشد، بلوک مربوط به آن اجرا می‌شود و سپس کل ساختار شرطی پایان می‌یابد. این روند تا زمانی که یک شرط برقرار شود یا به بلوک `else` برسد ادامه پیدا می‌کند.   مثال استفاده از `elif`: score = 85 if score >= 90: print(“Grade: A”) elif score >= 80: print(“Grade: B”) elif score >= 70: print(“Grade: C”) elif score >= 60: print(“Grade: D”) else: print(“Grade: F”)   در این مثال، ابتدا شرط `score >= 90` بررسی می‌شود. اگر صادق باشد، “Grade: A” چاپ می‌شود و ساختار شرطی پایان می‌یابد. اگر شرط اول صادق نباشد، شرط `score >= 80` بررسی می‌شود. اگر این شرط صادق باشد، “Grade: B” چاپ می‌شود و ساختار شرطی پایان می‌یابد. این روند تا زمانی که یک شرط صادق شود یا به بلوک `else` برسد ادامه پیدا می‌کند. مثال 2: # برنامه ایی بنویسید که اگر نمره دانشجو بزرگتر مساوی 15 بود رتبه A و اگر بین 15 تا 10 بود B و اگر کوچکتر از 10 بود C را چاپ کند ؟ x = float ( input ( ” Enter the student grade = “)) if ( 20 >= x >= 15 ): print( ” rotbe A = “,x) elif ( 15 > x >= 10  ): print (” rotbe B = “,x) elif ( 10 > x >= 0 ): print (” rotbe C = “,x)     print (” rotbe C = “,x)   `elif` به ما امکان می‌دهد تا شرط‌های متعدد را به شکل مؤثرتری در برنامه خود مدیریت کنیم.